Verbeelding - voelen - denken - doen

Een spiritueel aanbod op het grensvlak van kunst en cultuur, mystiek en ethiek.

In samenwerking met de Sint Norbertusparochie, de Protestantse Gemeente Roosendaal en de Zusters Franciscanessen van Roosendaal

Preek van Ilhami Kiliç op 19 Maart 2019

Besmele ,In de naam van God, de Erbarmer, de Meest Barmhartige

Essalamunaleykum , Vrede zij met u

Beste mensen genodigden Roosendalers welkom

Met deze Arabische begroeting en woorden wil ik beginnen aan mijn preek.

Per vers wil ik mijn betoog houden over de toren van Babel . En mijn interpretatie geven.

1- Ooit werd er op de hele aarde een enkele taal gesproken.
2- Toen de mensen in oostelijke richting trokken, kwamen ze in Sinear bij een vlakte, en daar vestigden ze zich.

Een taal want het waren de zonen nakomelingen van Noah. Wat de aanleiding is geweest van de oostwaartse beweging van mensen is niet duidelijk. Het kan droogte of andere natuurrampen zijn geweest die hen heeft laten bewegen.
Volgens de oude overlevering kan het zijn dat ze elkaar weer wilden ontmoeten en wilden vestigen op een vaste plek na de zondvloed waarbij de mensheid bijna was verwoest.
Men was op zoek naar een veilige plek op aarde. Een plek wat bestand kon zijn tegen een nieuwe zondvloed.
Door de eeuwen heen hebben mensen bevolkingsgroepen bewogen naar veilige plekken oftewel naar hoop.
Van midden Azië naar het westen, van de 6de eeuw tot de 11de eeuw na christus. Of later tijdens de armoede toen Europeanen vertrokken naar het land met grote rijkdom, verenigde staten.
Volkeren / mensen zijn altijd in beweging geweest met welke reden dan ook. Beweging wat altijd hoop gaf aan mensen. Hoop om opnieuw te beginnen op een beter toekomst voor zichzelf of voor zijn gezin. Ook ik ben door een dergelijke beweging van mensen (gastarbeiders) uiteindelijk in Roosendaal terecht gekomen.

3- Ze zeiden tegen elkaar: ‘Laten we van klei blokken vormen en die goed bakken in het vuur.’ De kleiblokken gebruikten ze als stenen, en aardpek als specie.
4- Ze zeiden: ‘Laten we een stad bouwen met een toren die tot in de hemel reikt. Dat zal ons beroemd maken, en dan zullen we niet over de hele aarde verspreid raken.’

Een bewuste actie met een bepaalde doel. Blokken maken geeft aan dat ze iets willen maken wat stevig moet zijn, maar hier word ook benoemd dat ze het gaan bakken dus dat betekend dat ze iets zeer sterks willen bouwen.
De Schepper wilde eigenlijk dat ze de aarde moesten vullen en zich niet op een plaats moesten vestigen. Maar ze wilden zich vestigen. Men wilde niet luistern naar de schepper. Mensen van Babel begingen een zonde. Ze waren zich er bewust van dat ze een zonde begingen.

Iets stevigs gingen ze bouwen, want het moest ervoor zorgen dat dat gene bestand was tegen een zondvloed. Een zondvloed waar ze bang voor waren.
Het bakken van klei geeft aan dat ze de technologische vooruitgang die ze hebben geboekt volledig benutten. Het is niet zomaar bouwen van een stad en een toren. Het feit dat ze hun technologische vooruitgang willen laten zien door een toren te bouwen wat reikt tot aan de hemel. Wij zijn ‘’machtig en sterk’’ , ‘ Wij kunnen het wil van de schepper tarten’, ‘wij zijn ongenaakbaar’ willen ze van de hoge toren roepen en hun macht en arrogantie tonen aan iedereen.

Dit is eigenlijk het zelfde arrogantie waarvan Noah’s mensen ook mee te maken hadden, want zij dachten ook ‘niks kan ons stoppen’ wij zullen niet nederig en eerbiedig zijn aan de schepper. Dienstbaar zijn was geen manier van leven. Mensen waren alleen geïnteresseerd in hun zichzelf.
Mensen van Babel erkende de schepper niet meer maar kenden goddelijke eigenschapen aan zich zelf toe.

Verhaal Nemrut (Nimrod). Een babylonier die zich tot God heeft benoemd.

Het bouwen van een stad en toren vloeit voort uit angst, arrogantie en het toekennen van goddelijke eigenschappen aan zich zelf.
Maar ook angst voor een zondvloed. Angst om verspreid te geraken over de gehele aarde. Waarschijnlijk zijn ze angstig om hun identiteit kwijt te geraken.

Ze weten zeer goed wat van hen gevraagd wordt; ga heen en vervul de aarde met mensen. Een goddelijke opdracht maar het menselijke aard houd hen daarvan. Want arrogantie, hebzucht en macht speelt hier een belangrijke rol

Zelfde angsten (hebzucht, macht en arrogantie) zien we in deze periode ook terug. Een land die zijn gehele zuidelijke grens wil afsluiten door het bouwen van een hoge muur. Om immigranten en mensen in nood niet meer wil toelaten op zijn grondgebied. Terwijl dit land vol zit met mensen van verschillende afkomst. Maar angst en het bespelen van angst door leiders maakt dit soort acties toelaatbaar en normaal.

Ook door de zelfde angst om hun identiteit te verliezen willen landen rond de middellandse zee boten met migranten niet toelaten tot hun havens. En rede twisten ze met elkaar hoe en wie deze boten, rubberboten overvol met mensen zal moeten opnemen. Uiteindelijk overlijden mensen in deze bewegingen van hoop naar nieuwe werelden.

5- Maar toen daalde de HEER af om te kijken naar de stad en de toren die de mensen aan het bouwen waren.
6- Dit is een volk en ze spreken allemaal een en dezelfde taal, dacht de HEER, en wat ze nu doen is nog maar het begin.

Zeer vaak zijn mensen die bang zijn voor verandering en angstig zijn in staat om anderen pijn te doen zonder dat ze zich ervan bewust zijn. Bewoners van Babel kwamen hierdoor ook in een situatie terecht wat ze zelf niet onder ogen konden zien. Alleen maar de gedachte om verspreid te geraken of om een zondvloed te kunnen overleven voerde hun vastberadenheid steeds meer op.
En dit was nog maar het begin. Wat zou er kunnen gebeuren als ze verder waren gegaan?
Mensen die niet willen veranderen of in angst leven om dat gene wat ze nu hebben te verliezen zien hun acties en keuzes gerechtvaardigd naar andere mensen of bevolkingen. Een muur bouwen word dan sneller geaccepteerd terwijl men weet dat dit niet de oplossing is.
De gevolgen van je acties zul je altijd moeten accepteren. Een maatschappij die leeft om de consumptie / kapitalisme zal nooit genoegen nemen en steeds meer willen van rijkdommen die ze niet bezitten. Of een toekomst opbouwen waarbij andere volkeren worden uitgebuit. Zoals het nu al eeuwen gebeurd in Afrikaanse, Aziatische, zuid Amerikaanse landen.
De mensen van Babel dachten met iets goed bezig te zijn maar in hun goede bedoelingen schuilde wel een kwaad.
Dit herinnerd mij aan een Koran vers:

Hoofdstuk 2 vers 216:
Maar het kan zijn dat jullie afkeer van iets hebben, terwijl het goed is voor jullie. En het kan zijn dat jullie van iets houden, terwijl het slecht is voor jullie. En Allah weet, terwijl jullie niet weten.
In al het slechte schuilt iets goeds en in het goede schuilt iets kwaads.

Ook in de Roosendaalse samenleving moeten we kijken of we goed bezig zijn en altijd evalueren of het goed is voor onze toekomst. Datgene wat nu goed is kan kwaad zijn voor de toekomstige generaties.

7-Alles wat ze verder nog van plan zijn, ligt nu binnen hun bereik. Laten we naar hen toe gaan en spraakverwarring onder hen teweeg brengen, zodat ze elkaar niet meer verstaan.
8- De HEER verspreidde hen van daar over de hele aarde, en de bouw van de stad werd gestaakt.
9- Zo komt het dat die stad Babel heet, want daar bracht de HEER verwarring in de taal die op de hele aarde gesproken werd, en van daar verspreidde hij mensen over de hele aarde.

Waar de mensen angst voor hadden en al hun energie en technologie hebben ingezet gebeurd toch, ze geraken verspreid over de hele aarde. Het vullen van aarde geschied.
Hier lijkt het dat de heer door spraakverwarring de mensen straft.
Het verwarren van de taal van mensen zodat ze elkaar niet meer begrijpen is in mijn mening een volgende stap van volwassener worden van de mensheid, in hun relaties en denken. Het omgaan met elkaar luisteren en geïnteresseerd zijn naar elkaar. Het voegt ook een dimensie toe aan een mens. Men krijgt meer inhoud door meerdere talen te spreken. Geraken we geprikkeld en geïnspireerd. Wij worden daardoor ook behulpzamer en hebben meer begrip voor de ander. Een volgende stap in onze sociaal en emotionele ontwikkeling.

Wat als we in Roosendaal wel een taal spraken ? Zouden onze problemen allemaal opgelost worden? Want we communiceren in een en de zelfde taal, we begrijpen elkaar? Wat denken jullie ?(vraag aan de zaal, ik hou van StarTrek een multilingual Translator device, misschien een realiteit binnenkort)
Ik denk persoonlijk van niet. Zolang mensen leven in zonden en zondes begaan zal er altijd wel problemen ontstaan en blijven. Het is een onderdeel van het leven. We zullen door problemen, zonden, beproeft worden. Er zullen Hoogmoedige mensen met een grote Hebzucht zich waden in allerlei vormen van Lust. Jaloezie met Woede en wraak zal de mens laten koken. En luiheid zal het alleen maar erger maken
Taal en woorden zijn alleen maar een vorm van uiting. Bewoorden van emoties zoals verdriet, vreugde en liefde. Taal en woorden schieten in meeste momenten zelfs te kort. Een korte blik van je moeder, geliefde spreekt soms boekdelen. Taal en woorden zijn uiteindelijk een werktuig een methode tot communiceren en interactie. Zoals wij het zeggen in IT jargon een Interface.
Om een betere samenleving te kunnen vormen is taal uiteraard belangrijk. Waar taal een belangrijke component is voor een samenleving geloof ik zelf dat rechtvaardigheid nog belangrijker is. Door rechtvaardigheid zullen mensen ook binnen Roosendaal respect voor elkaar hebben en elkaar kunnen vertrouwen. Rechtvaardigheid in werk en inkomen, op het gebied van onderwijs en huisvesting. Maar ook rechtvaardig verdelen van rijkdomen op aarde zal er een berusting over mensen komen, Waardoor men niet tot hebzucht en andere zonden zal grijpen wat slecht is voor de gehele mensheid. Rechtvaardigheid leidt tot vrede en vrede tot respect en liefde.
Als laatste een gebaar een levenswijze van de profeet (vzmh).
De profeet (vzmh) vraagt aan zijn metgezellen om een aalmoes te geven aan armen. Hij krijgt als reactie wat zij moeten geven als ze al niks hebben. Hierop antwoord hij : Een glimlach is een aalmoes waard.
Gun een glimlach aan je buur of je collega of mensen die je tegenkomt op straat.
Laten we hoop hebben en naar elkaar glimlachen voor een mooie toekomst. Een mooie toekomst voor onszelf, voor onze kinderen en voor alle Roosendalers.